کسی می گوید سر خود بالا کن ، که به بلندا بنگرد . به بلندای عظیم ، به

 

افق های پر از نور و امید و خودت خواهی دید و خودت خواهی یافت خانه ی

 

 دوست کجاست... خانه دوست در آن عرش خداست ، خانه ی دوست در آن

 

قلب پر از نور خداست و فقط دوست  خداست ...                                  

           

 

 

                          

 

                 

                

 

سكوت چيزي است كه گاهي اوقات تمام لحظات را پر مي كند. حتي بعضي اوقات حرف هايمان

 

 هم بوي سكوت مي دهد و واي بر روزي كه سكوت در تنهاييمان هم جريان يابد. سكوت

 

 زيباست اما گاهي مانع آشكار شدن مسائلي مي شود و باز هم واي اگر با خودمان

 

 پنهان كاري كنيم.حقيقت اصلي اين است كه هر چه بدست آوريم روزي خواهد رسيد

 

 كه هيچ كدام براي ما نخواهند بود! اين است تمام حقيقت زندگي اي كه همه چيز

 

را به پاي ساختنش مي ريزيم. و چون انسان هميشه در طلب است نمي تواند

 

از همه چيز دست كشد پس حداقل چيزهايي را كه ارزششان بيشتر است به پاي زندگي نريزيم.

 

 مي داني آن چيزهاي ارزشمند كه ارزشي والاتر از اين زندگي اي كه مي سازيم دارد چيست؟